ญะมาลุดดิน อาบู มูฮัมหมัด อีเลียส บิน ยูซุฟ บิน ซะกี บิน มุอัยยัด (ฮิจเราะฮ์ศักราชที่ 535 ) [1] [2] ถึงฮิจเราะฮ์ศักราชที่ 607–612 ) มีชื่อย่อว่า เนะซอมี และ ฮะกีม เนะซอมี เขาเป็นนักกวีและนักเล่าเรื่องชาวอิหร่านที่มีชื่อเสียง [3] [4] [5] [6] [7] ด้านวรรณกรรมเปอร์เซีย ในศตวรรษที่หก ฮิเราะฮ์ศักราช (คริสต์ศตวรรษที่สิบสอง) ซึ่งเป็นเจ้าของ รูปแบบและเป็นผู้นำการเล่าเรื่องใน วรรณคดีเปอร์เซีย เป็นที่รู้จักกันดี [8] หลุมฝังศพของเขา ตั้งอยู่ที่ชานเมืองด้านตะวันตกของ เมืองกันจา เนะซอมีเป็นหนึ่งในผู้บรรยายบทกวีเปอร์เซียที่มีความสามารถซึ่งเขาไม่เพียงแต่มีวิธีการและรูปแบบที่แตกต่างกันเท่านั้นแต่เขายังอิทธิพลต่อนักกวีรุ่นหลังในเรื่องรูปแบบอีกด้วย เนะซอมีมีความรู้กว้างขวางเกี่ยวกับวิศาสตร์ทั่วไปในสมัยของเขา (ศาสตร์ด้านวรรณกรรม ดาราศาสตร์ ปรัชญา เกี่ยวกับอิสลามศาสตร์อิสลาม นิติศาสตร์อิสลาม เทววิทยา และภาษาอาหรับ) และคุณลักษณะเหล่านี้อยู่ในบทกวีของเขาที่เป็นที่รู้จักอย่างชัดเจนอีกด้วย วันที่ 12 มีนาคมในปฏิทินอย่างเป็นทางการของอิหร่านเป็นวันรำลึกเนะซอมีกันจาวีย์